.::Najwięksi Producenci::.

• Fender
• Gibson
• Ibanez
  
  
  
  Zanim pod koniec wojny Leo Fender założył własną firmę, pracował jako księgowy i naprawiał radioodbiorniki. Wykorzystując powojenną, dobrą koniunkturę i szybki rozwój instrumentów elektrycznych wydeptał swoją własną ścieżkę w projektowaniu gitar i wzmacniaczy. Jego umiejętności szybko docenili muzycy z kręgu "western swing", country i rythm&bluesa - protoplaści rock and rolla. Pomysł konstrukcji Stratocastera powstał w 1953 roku z myślą o wyżej wspomnianych instrumentalistach. Fender nie chciał zwyczajnie poszerzyć dotychczasowej oferty swojej firmy, ale stworzyć zupełnie nowy instrument, który miał być inny od istniejącego już Telecastera. Oprócz nowocześniejszego kształtu nowa gitara miała zapewniać pełny komfort w trakcie gry - włącznie ze zmiejszeniem jej ciężaru. Gitarzysta Rex Gallion zapytał się kiedyś: "Leo, czy nie możesz zrobić czegoś, żeby gitara nie wciskała się żebra?". Stratocaster ma tak wyprofilowany korpus by wyeliminować te niedogodności. Nowością było zainstalowanie na stałe efektu vibrato. Dziś to standard, w latach 50. otworzyło to przed gitarzystami zupełnie nowe środki wyrazu. Usytuowanie strun na główce równolegle do osi gryfu pozwoliło na zmiejszenie niekorzystnych wibracji, tym samym zminimalizowało efekt rozstrajania. Następna nowość to konstrukcja mostka z możliwością ustawiania wysokości i menzury dla każdej struny oddzielnie. I w końcu układ elektryczny z trzema przetwornikami jednocewkowymi, gdzie każda ma inny rodzaj zwoju cewki i polaryzację. Muzycy szybko odkryli nowe możliwości brzmieniowe Stratocastera. Szczególnie spodobał im się niepowtarzalny układ przystawek i trójpozycyjny przełącznik. Brzmienia poszczególnych przetworników dawały szeroką gamę soniczną. Wspólnik Fendera, Don Randall, wymyślił dla nowej gitary nazwę i 15 maja 1954 roku powstały pierwsze seryjne egzemplarze. Jednak Stratocaster nie od razu podbił rynek i rzucił konkurencję na kolana chociaż sprzedawał się dość dobrze. Na pełny sukces komercyjny trzeba było trochę poczekać. "Surfujący" Dick Dale pierwszy we wczesnych latach 60. odkrył fenomenalne możliwości "strata". Po 1965 roku można usłyszeć Stratocastera na "Nowhere Man" i wielu innych utworach The Beatles. Koniec lat 60. to nagły wzrost popularności gitary za sprawą genialnego Jimi Hendrixa, który zrewolucjonizował ten instrument. W 1965 roku Leo Fender sprzedał swoją firmę korporacji CBS. W 1985 roku odkupiła ją grupa udziałowców z Williamem Schultzem na czele.
  

  Do góry

  
  Gibson Guitar Corp. to firma o ponad 100 letniej tradycji. Jej motto: "Jakość, prestiż i nowoczesność" zawiera ponadczasowe wartości, którym Gibson przez wszystkie lata był wierny. Gitary te są wyznacznikiem standardu najwyższej jakości w świecie instrumentów od wielu lat. Żadna firma produkująca gitary nie uzyskała takiego prestiżu i uznania wśród muzyków jak Gibson, dlatego tego sprzętu używają najbardziej znani i popularni wykonawcy. Gibson jest również liderem wśród firm wprowadzających najwięcej nowinek technicznych, które stają się światowymi standardami. Dziś modele gitar: ES-175, ES-335, Flying V, Explorer, Firebird, SG oraz Les Paul są symbolem ponad pięćdziesięciu lat tradycji, najwyższej jakości oraz niezawodnego brzmienia. Gitary Gibson są podzielone na trzy główne "departamenty": gitary elektryczne Gibson USA - produkowane w Nashville, TN, gitary elektroakustyczne Gibson Memphis (Memphis ,TN), gitary akustyczne: Gibson Montana (Bozeman, MT).
  
  1894 - Orville Gibson stworzył pierwszą gitarę typu archtop
  1902 - powstanie firmy Gibson
  1921 - Gibson wynalazł pręt montowany w szyjce (truss rod) oraz regulowany mostek
  1922 - pierwsza gitara f-hole archtop
  1936 - pierwsza gitara elektryczna ES-150 (ES - Electric Spanish)
  1939 - pierwsze gitary typu cutaway: Super 400 i L-5
  1946 - zaprezentowano przetwornik P-90 single-coil
  1948 - pierwsza gitara z dwoma przetwornikami ES-300
  1949 - pierwsza gitara z trzema przetwornikami ES-5
  1949 - pierwsza gitara typu hollowbody ES-175
  1952 - pierwsza gitara solidbody Les Paul Model
  1954 - zaprezentowano Les Paul Custom "Black Beauty" oraz Les Paul Junior
  1954 - powstał mostek typu Tune-o-matic, zaprojektowany przez Teda McCarty
  1955 - zaprezentowano Les Paul Special
  1957 - pierwszy podwójny przetwornik "humbucker"
  1958 - pierwsza wiśniowa "przypalanka" Les Paul Model - nazwa zmienona na Les Paul Standard
  1958 - zaprezentowano gitary Explorer i Flying V zaprojektowane przez Ted'a McCarty
  1958 - pierwsza gitara semi-hollowbody ES-335
  1959 - pierwszy model Les Paul Special z podwójnym wcięciem (double cutaway)
  1961 - w linii Les Paul pojawił się nowy kształt SG
  1963 - zaprezentowano gitary Firebird i bas Thunderbird
  1974 - otwarcie fabryki Gibsona w Nashville
  1982 - pierwsza gitara solidbody akustyczna - Chet Atkins CE
  1983 - zaprezentowano Les Paul Studio
  1984 - Gibson zamyka fabrykę w Kalamazoo i przenosi siedzibę do Nashville
  1990 - zaprezentowano Les Paul Classic
  1996 - zaprezentowano Les Paul SmartWood
  1998 - zaprezentowano Les Paul Standard Double-Cutaway
  2002 - pierwszy cyfrowy model gitary Gibson
  
  

  Do góry

  
  

  Korporacja Hoshino Gakki w 1908r. rozpoczęła swoją działalność w sprzedaży instrumentów muzycznych, jako dział firmy prowadzącej sieć księgarnii - Hoshino Shoten. Produkcję gitar i akcesoriów muzycznych oficjalnie rozpoczęto w 1935 r., jednak marka Ibanez zdobyła rozgłos dopiero w latach 60. Historia marki Ibanez rozpoczęła się w 1954r., kiedy Harry Rosenbloom otworzył w miasteczku Bryn Mawr w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych sklep muzyczny. Z powodu boom'u muzycznego, który miał miejsce po II wojnie światowej nie mógł sprostać dużemu zapotrzebowaniu na instrumenty, w związku z czym otworzył własną firmę zajmującą się produkcją gitar - Elger Guitars. Firma ta wyprodukowała małą ilość gitar do roku 1965 kiedy to Harry Rosenbloom zdecydował się zostać oficjalnym importerem i dystrybutorem firmy Hoshino Gakki na rynku amerykańskim. Po wojnie artykuły produkowane w Japonii miały w USA opinię produktów o bardzo niskiej jakości. Aby wejść na tak trudny rynek firma Hoshino Gakki przyjęła nazwę Ibanez, będący nazwą hiszpańskiego producenta gitar przejętego przez tą firmę w 1964r. Hoshino Gakki w 1971r. wykupiła Elger Guitars i zmieniła jej nazwę na Ibanez U.S.A. Od tej pory zarówno siedziba firmy, jak i centrum dystrybucji i kontroli jakości mieszczą się w Bensalem w Pensylwanii. Na początku lat 70. firma zaczęła produkować repliki gitar znanych marek jak na przykład Gibson, Rickenbander czy Fender. Przez zastosowanie mniej kosztownych materiałów i wprowadzeniu większej automatyzacji w produkcji Ibanez był dla nich tańszą alternatywą, co spowodowało stopniowe zdobywanie przez firmę niszy na rynku. W 1978r. firma rozpoczęła produkcję gitar według własnych projektów. Dzięki wprowadzeniu takich rozwiązań jak zróżnicowane kształty gitar, indywidualnie dobierane przetworniki czy cieńsze chwytnie gitary Ibanez zdobyły popularność wśród muzyków grających heavy metal. Ibanez współpracował również z muzykami tworząc gitary na podstawie ich indywidualnych upodobań i preferencji. Na Ibanezach grają m.in. Steve Vai, John Scofield, Andy Timmons, Paul Gilbert, Joe Satriani i formacja KORN.

  Do góry